De Koffiecultuur

oo o OOGST EN BEREIDING haar door een boven de koffie geplaatsten ventilator door de koffie gezogen. Soms heeft men dubbele vloeren aangebracht enz. enz. Elk drooghuis heeft zoo zijn eigen voor- en nadeelen. De koffie wordt in de drooghuizen gedurende de droging geregelt! omgewerkt, hetgeen in den regel door koelies geschiedt; het is duidelijk dat de laag der hoornschil niet te dik mag zijn, daar een gelijkmatige omwerking dan onmogelijk wordt. Is de koffie glashard, dan kan de volgende bewerking, het doppen, beginnen. Dit kan geschieden door stampen in kleine mandjes, een werk dat de vrouwen doen, of machinaal, waarvoor weder verschilfende machines bestaan. Wordt de eerste wijze gevolgd, dan leveren de vrouwen de koffie schoon, dus van alle schillenresten gezuiverd af, zoodat alleen nog de sorteering overblijft. De oudste machine welke voor het doppen werd gebruikt, is wel de gewone trogmolen, waarbij ijzeren of houten wielen in een goot rondloopen, de wielen zijn dan aan kettingen opge-hangen, zoodat zij niet op den bodem der goot rusten, dit laatste om beschadiging der koffie te voorkomen. De trogmolen levert goed werk, maar vraagt nog al arbeid. Later zijn de hullers geconstrueerd, waarvan de „Engelberg” een der beste is. Hier wordt de koffie tusschen twee cylinders, waarvan de binnenste snel draait en de buitenste vast is, gebracht. De huller wordt zoo gesteld, dat zij alleen de hoornschil, of bij de gewone bereiding de droge roode schil, verbrijzelt. Door een exhauster wordt in denzelfden tijd een groot deel dier schillen weggezogen, zoodat de koffie schoon of bij na schoon te voorschijn komt. Zoo noodig dient men dan nog te wannen. Nu volgt nog de sorteering, eerst machinaal en daarna met de hånd. De sorteerder is een lange trommel, waarin gaatjes zijn van verschillende grootte, welke langzaam gedraaid wordt. Een spiraal binnenin aangebracht dwingt de koffieboontjes steeds vooruit te gaan. Zoo verkrijgt men dus een sorteering op de grootte der boonen, daar de koffie achtereenvolgens de kleinste tot de grootste gaatjes moet passeeren. Meestal heeft men vier dimensies en blijft de rondboon, als zijnde de dikste, tot het